Group items tagged

Het recente vlaagje van positieve dopinggevallen in de atletiek hebben bij sommigen het vermoeden gewekt dat het net - om een geliefde beeldspraak te gebruiken - zich rond dopers aan het sluiten is. Dat er eindelijk resoluut en zonder pardon opgetreden wordt tegen hen. Dat - positivisme is tenslotte een kernwaarde in de sport - een 'schone' wereld in het verschiet ligt. Wielrennen, een sport die in veel aspecten de nieuwe eeuw nog niet is binnengestapt, geeft het goede voorbeeld en hoe kan atletiek, de Moeder de Sporten, dan achter blijven?

Door het huidige bloedpaspoort zal het gebruik van grote hoeveelheden bloeddoping zeker al terug gedrongen zijn, met name in sporten waarbij frequent gecontroleerd wordt. Maar omdat er vooralsnog een vrij ruime marge gebruikt moet worden, zullen er sporters zullen zijn die ongestraft (kleine hoeveelheden) doping gebruiken. Deze marge moet echter ingebouwd worden, om te voorkomen dat sporters vals beschuldigd zullen worden (valspositieven).

Je bent in totaal acht jaar bondscoach geweest van de Nederlandse dames. Kun je een ploeg zo lange tijd achter elkaar blijven prikkelen? Hoe doe je dat? "Daarbij zijn drie dingen belangrijk. Ten eerste: je moet jezelf blijven veranderen, want dan word je in de loop der jaren steeds weer een andere coach. Ten tweede: je moet je team blijven veranderen: 'ever change a winning team'. En ten derde: blijf je processen constant veranderen, blijf kijken wat beter kan en durf continu te vernieuwen. Ik denk niet dat er per se een maximale houdbaarheidsduur zit op een coach bij een elftal. Natuurlijk zie je vaak dat coaches na een jaar of vier afscheid nemen, maar daar zijn ook uitzonderingen op. Neem Sir Alex Ferguson bij Manchester United of Foppe de Haan bij sc Heerenveen. Je moet wel blijven veranderen want coaches die altijd hetzelfde blijven doen, zullen ook altijd hetzelfde krijgen. Foppe de Haan vertelde me wel eens dat hij weliswaar meer dan tien jaar trainer was bij Heerenveen, maar dat hij na vier jaar nog maar twee spelers van zijn oorspronkelijke team overhad."

"Iedereen doet maar schoenen aan en gaat hardlopen", zegt Ruth Langemeijer. "Ze letten totaal niet op de techniek en krijgen binnen de kortste keren allerlei klachten." Langemeijer is coach in barefoot running. Zij loopt zelf op blote voeten of minimalistisch schoeisel. Volgens haar is dat niet alleen een natuurlijker manier van lopen, het is ook efficiënter en het beperkt ook blessures. Bewegingswetenschapper Evert Verhagen - zelf een fanatiek loper - zet kanttekeningen bij barefoot running, maar onderkent ook de voordelen ervan.

Toen ik begon als promovenda bij Fontys Economische Hogeschool Tilburg droeg het project waaraan ik ging werken de werktitel 'de ROI van sportsponsoring'. Dat leverde veel reacties op van geïnteresseerden; het bleek een hot issue. In de jaren daarna werd alleen maar duidelijker dat het rendement van sponsoring een belangrijk thema is waar nog veel vragen over bestaan.

Sportsponsoring ondergaat een langzame metamorfose. Sponsoren profileren zich meer en meer als maatschappelijk partner in plaats van als geldschieter. Alleen om exposure gaat het allang niet meer en een steeds groter deel van het sponsorbudget gaat op aan maatschappelijke sponsoring. Die metamorfose komt niet uit de lucht vallen. Maatschappelijke sportsponsoring komt tegemoet aan de wensen van de kritische consument en dat levert succes op.

Hans Koeleman: Ik wilde dit stuk eigenlijk schrijven over de wijze woorden van ISU-voorzitter Ottavio Cinquanta een paar weken geleden. De Italiaan is niet wars van vernieuwingen en heeft de afgelopen jaren de nodige hoon over zich af geroepen. Ik vond twee van zijn acties de afgelopen weken interessant en begon de man zelfs bijna aardig te vinden. Eerst gooit hij een grote knuppel in het nietige hoenderhoek van het internationale langebaanschaatsen door een aantal heilige huisjes omver te kegelen. Dat werd tijd. En daarna verdedigde hij zijn visie met de woorden dat 'we zo niet door kunnen blijven gaan, louter omdat we het al honderden jaren op deze wijze doen'.

Veel sportverenigingen en sportbonden hebben met dalende ledenaantallen te maken. Om nieuwe leden te werven hebben de provinciale sportorganisaties - onder leiding van Sportservice Noord-Holland - de methode 'Meer Leden in Kortere tijd' ontwikkeld.

Met zeven Regionale Topsport Organisaties (RTO's) slaat NOC*NSF een nieuwe weg in bij de ontwikkeling van topsporttalent. Dankzij een versterkt regionaal voortraject dat daardoor ontstaat, worden talentvolle sporters beter voorbereid op een toekomstig leven als topsporter. De talenten moeten op de RTO's een hoger basisniveau ontwikkelen waardoor de latere instroming naar een CTO (Centrum voor Topsport en Onderwijs) makkelijker verloopt.

Leggen we de lat voor sporttalenten steeds hoger? Neemt de druk dan ook in allerlei opzichten toe? Onlangs verscheen de rapportage 'Een kwetsbare balans, tussen prestatiecultuur en verantwoorde talentontwikkeling' van de hand van onderzoekster dr. Agnes Elling en collegae van het Mulier Instituut. Ze ging vorig jaar op de vier CTO's in Nederland focusgroepgesprekken aan met 24 talentcoaches en begeleiders (o.a. studiebegeleiders, fysiotherapeuten, life skill coaches). De uitkomsten geven een beeld van verantwoorde talentontwikkeling, op basis van een grote inzet van de begeleiders. Maar het leidde ook tot niet al te veel optimisme.

Nederland heeft excellente trainers en coaches. Ga maar na: steeds meer mensen doen regelmatig en met veel plezier aan sport. En de behaalde resultaten in de topsport zijn - zeker gezien onze kleine bevolking en dus talentenpool - indrukwekkend. Hoewel natuurlijk niet met zekerheid te zeggen is wat het precieze aandeel van trainers en coaches is in deze mooie uitkomsten, durf ik wel te stellen dat er veel goeds gebeurt op de Nederlandse sportvelden, en dat de kwaliteit van trainers en coaches daarin een positieve factor van belang is.

ele jaren hebben we geloofd dat duurprestaties worden beperkt door een opeenstapeling van lactaat in onze spieren, omdat ons hart niet in staat is om voldoende zuurstof te transporteren van de longen naar de spieren. De Zuid-Afrikaanse professor Timothy Noakes trok deze overtuiging op succesvolle wijze in twijfel. Hij zei hier onlangs in een persoonlijk onderhoud over: 'Ik wist dat het brein iets te maken moest hebben met de controle van inspanning. Ik wist niets van het brein. Het was een black box. Maar intuïtief wist ik dat het brein een belangrijke rol moest hebben gedurende inspanning. Op basis van dat gevoel zei ik dat het brein het centrum vormt. Een jaar of twee later bleek dat inderdaad het geval te zijn.'

Hoe leuk is gym? Nou, 'heel leuk' als je het de leerlingen vraagt. Die vinden gym zelfs veruit het leukste vak op school. Dat blijkt uit onderzoek. En in het 'echt' is het ook zo. Maar waarom is en hoe wordt gym leuk? En waarom is het goed dat gym leuk is?

Vriend en vijand steken vandaag de dag de loftrompet over het belang van bewegen. Het kabinet incluis. Je bent niet helemaal lekker als je niet aan sport doet, als je niet actief bent. En je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen en niet lang genoeg mee doorgaan. Zo ongeveer luidt de boodschap. Maar dat ook in beleidsdaden omzetten, dat is toch echt heel andere koek. Vergissen we ons of gaat nu het bewegingsonderwijs op de basisschool nu eindelijk die flinke klapper maken?

Wie kinderen een sportieve en gezonde leefstijl wil aanleren, moet op de basisschool beginnen. Sportconsulent Evelien te Rietstap van Sportservice Nijmegen zag op diverse basisscholen grote verschillen: "Hoe is het mogelijk dat er op de ene school een heel actief sport- en beweegbeleid is, terwijl op een andere school die ogenschijnlijk identiek is nauwelijks aandacht is voor sport en bewegen?" Die vraag werd het uitgangspunt van het onderzoek dat zij deed voor Master Sport- en Beweeginnovatie aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. 'De directeur maakt het verschil', was de kop boven het artikel dat zij - samen met Mies Mikx - daarover schreef voor het vakblad Lichamelijke Opvoeding 1). Voor een actief beweegbeleid is echter meer nodig dan een sportieve directeur.

Binnen het lectoraat Sporttalent van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen (HAN) wordt onderzoek gedaan naar tal van facetten rondom talentherkenning en -ontwikkeling. Van de hand van een zestal auteurs verscheen een interessant en doordacht artikel 1) op Sport Knowhow XL over het maken van slimme sportkeuzes. De achterliggende vraag is of een kind wel de sport beoefent die het beste bij hem of haar past. Daarbij is er oog voor individualiteit, ieder kind is uniek en brengt een eigen profiel aan prestatiebepalende kwaliteiten mee. Bovendien verschillen per tak van sport de ideale profielen, zo stellen de auteurs. In hun visie lijkt het daarom aannemelijk dat kinderen baat hebben bij een match tussen de eigen kwaliteiten en de eisen van de betreffende sport.

Wat was er eerder: een gebrekkige motoriek of overgewicht? Bij kinderen in de leeftijd van 6-12 jaar gaan deze twee hand in hand. Lector Huub Toussaint van de Hogeschool van Amsterdam kreeg onlangs zeven ton subsidie voor een zogeheten RAAK-project dat deze problematiek in kaart wil brengen met een onderzoek onder vijfduizend Amsterdamse basisschoolkinderen. Doel van het project is drieledig. Toussaint en zijn team willen een reeds ontwikkelde test om de motoriek van kinderen te evalueren monitoren, zij willen meer kennis genereren over de relatie tussen motoriek en overgewicht én een zorgprotocol ontwikkelen voor kinderen bij wie de problematiek ernstige vormen aanneemt.

Wellicht ben ik aan de pessimistische kant, maar ik heb de sterke indruk dat atletiek een groot probleem heeft. De 'moeder aller sporten' is langzaam maar zeker op weg naar zijn ondergang. Ik heb meer dan veertig jaar in deze sport doorgebracht en meegemaakt hoe de populariteit van atletiek gestadig daalde: de lege zitplaatsen in de stadions, het terugtrekken van sponsoren, het verdwijnen van wedstrijden van de kalender, en het kleiner worden van het aantal deelnemers aan nationale kampioenschappen. Atletiek is echter een 'dinosaurus' dus het stervensproces kan lang duren.

"Ik vind dat ieder kind recht heeft op bewegen en niet alleen kinderen van rijke ouders of kinderen met ouders die het geld hebben om hun kinderen naar de hockeyclub te sturen", aldus Michiel van Nispen. Het SP-kamerlid komt binnenkort met een initiatiefwet die ervoor moet zorgen dat basisschoolleerlingen voortaan drie uur per week gymles krijgen. Op dit moment is er wettelijk niets vastgelegd over het aantal uren gymles in het primair onderwijs. "Gemiddeld wordt er op basisscholen minder dan twee uur per week bewegingsonderwijs gegeven en dat is veel te weinig", aldus het Kamerlid.

Zoek het enthousiasme in de sport Het is voor elke sport belangrijk om het enthousiasme in die sport op te zoeken en te raken (de motivatie voor iets of iemand) in de sportcommunicatie: vraag aan een topschaatser 'Waarom vind je schaatsen leuk' net zolang tot het ware antwoord wordt gegeven; ga bij sporters en fans na welk aspect van de sport of welke sporter het enthousiasme oproept; leg uit welke weg een topsporter aflegt om tot zijn of haar 'verheven' prestatie te komen; (nieuwe of vernieuwende) trainingsmethodes, mentale begeleiding, voeding. Continu aandacht voor het enthousiasme en dat weten te raken. Dat is de opdracht voor de sport.