Group items tagged

Verkefnið Viðurkenning á gildi starfa (The Recognition of the Valu of Work), REWOW.

Verkefnið Viðurkenning á gildi starfa (The Recognition of the Value of Work), REVOW, er yfirfærsluverkefni sem byggist á tilraunaverkefninu Gildi starfa (The Value of work), VOW. Samstarfslönd í verkefninu voru Danmörk, Grikkland og Írland. Meginmarkmið REVOW-verkefnisins er að þróa áfram aðferðir til að meta og viðurkenna þá faglegu færni og þekkingu sem einstaklingar öðlast í starfi sínu í gegnum óformlegt og formlaust nám. Þá var unnið að því að tengja færniviðmið tilraunaverkefnanna í hverju landi fyrir sig við innlenda viðmiðaramma um menntun sem og evrópska við- miðarammann um ævinám. Innlendir viðmiðarammar ganga út á að flokka menntun í hverju landi út frá færniviðmiðum sem sett eru fram sem lærdómsviðmið og setja það jafnframt á þrep í samræmi við evrópska viðmiðarammanum um ævinám. Evrópski viðmiðaramminn hefur það hlutverk að vera leiðbeinandi við þrepaskiptingu og þýða niðurstöður náms á milli landa. Með því að tengja raunfærnimat á faglegri færni þátttakenda við ofangreinda viðmiðaramma opnast þeim fleiri möguleikar til áframhaldandi færniuppbyggingar. Vottun á færni í þessu samhengi gefur einstaklingum einnig tækifæri til að styrkja faglega stöðu sína á vinnumarkaði. Samtals fóru 85 einstaklingar í gegnum raunfærnimat í verkefninu, þar af 24 hér á landi í hljóðvinnslu, 17 í umönnun (Danmörk), 19 í bílaviðgerðum (Grikkland) og 25 í lánaþjónustu (Írland). Lokaráðstefna REVOW var haldin í Kaupmannahöfn 7. október 2011. Þar mættu 52 aðilar frá 6 löndum til að fara yfir aðferðafræði og niðurstöður verkefnisins. Unnið var í vinnustofum að því að koma á og undirbúa raunfærnimat fyrir færni í starfi, skilgreiningu færniviðmiða fyrir sérstök störf, tengingu færniviðmiða starfa og hlutverk ráðgjafar og stuðnings í raunfærnimatsferlinu. Þá kom fram á ráðstefnunni að me

Þegar umræða um raunfærni og raunfærnimat fór fyrst af stað fyrir alvöru á árunum 2004-2005 held ég að mörgum skólamanninum hafi orðið um og ó. Ég skal að minnsta kosti játa að ég var í þeim hópi sem sá ekki fyrir mér að hægt væri að meta óformlegt nám, eins og stutt námskeið, hvað þá færni sem fólk hefði aflað sér í hinu daglega lífi og starfi í stað náms í skóla. Mikil og löng hefð var fyrir því í framhalds- skólum að meta nám nemenda sem af einhverjum ástæðum vildi skipta um námsbraut, færa sig á milli skóla eða koma aftur í nám að loknu námshléi en allt byggðist það á að nemandinn hefði lokið námi innan skólakerfisins og hefði í höndunum gögn frá formlegum skólayfirvöldum. Örlítið var um það að framhaldsskólar mætu til eininga í frjálsu vali nám utan skólanna, t.d. í listgreinum, skyndihjálp, þátttöku í sjálfboðastarfi o.fl., en ekki voru allir á eitt sáttir um réttmæti þess. Þessi nýja hugsun um raunfærni vakti strax athygli mína þó tilfinningarnar væru blendnar. Er raunverulega hægt að meta færni sem aflað var við heimilisstörf, í frístundum og við daglegar athafnir til styttingar á námi með því að meta raunfærni sem jafngilda námsáfanga eða hluta af námsáfanga? Þetta var krefjandi og um leið afar forvitnilegt og spennandi verkefni. Með samningi mennta- og menningarmálaráðuneytis við Fræðslu miðstöð atvinnulífsins um að þróa aðferðir við mat á raunfærni hér á landi var brotið blað í þessum efnum. Samn- ingurinn gerði ráð fyrir stefnumótun, uppbyggingu matskerfis, prófun á því og innleiðingu í samstarfi við hagsmunaaðila. Vissulega var hægt að leita í smiðju annarra þjóða á þessu sviði sem margar hverjar hafa þróað slík matskerfi. Evrópuráðið studdi á árinu 2004 sameiginlegt regluverk um greiningu og mat á raunfærni í óformlegu og formlausu námi og í

Grundvallarrit í námsmatsfræðum. Þessi bók er notuð sem grunnbók á námskeiðinu Mat og vottun á færni og þekkingu fullorðinna

Önnur aðalbókin á námskeiðinu Mat og Vottun á færni og þekkingu fullorðinna.

Við gerð gátlista (hæfniviðmiða) fyrir raunfærnimat þarf að koma skýrt fram hvaða þekkingu, færni eða hæfni er verið að leita eftir að þátttakandi sýni fram á. Annar mikilvægur þáttur er að hæfniviðmiðin þurfa að vera mælanleg. Þegar kemur síðan að raunfærnimatinu sjálfu metur matsaðilinn hvaða aðferðum er beitt til að „mæla" hvort þekking er fyrir hendi.

Þetta er aðalbók námskeiðsins Mat og Vottun á þekkingu og færni fullorðinna

Bæklingur um hina 8 lykilhæfniþætti sem vinna þarf að í öllu námi og kennslu

Höfundar eru Helga Elín Vignir framkvæmdastjóri Iðunnar og Iðunn Kjartansdóttir náms- og starfsráðgjafi hjá Iðunni. Greinin er tvær síður og um 1300 orð. Greinin fjallar um verkefnið Bættu um betur sem byggir á samningi á milli Iðunnar og Fræðslumiðstöðvar atvinnulífsins um mat á raunfærni í iðngreinum. Fjallað almennt um raunfærnimat og tilgreint að það byggi á færni sem fáist með margvíslegum hætti svo sem: „starfsreynslu, starfsnámi, frístundanámi, skólanámi, félagsstörfum og fjölskyldulífi." Fjallað er um verkefnið Bætum um betur og að þar sé ekki horft til þess hvernig færnin varð til heldur hver hún er. Raunfærnimati er einnig lýst almennt og tilgreint að það sé í fimm liðum: Skimunarviðtöl, skráning færnimöppu, greiningarviðtal og vottun skóla. Varpað er ljósi á titil greinarinnar og spurt hvort viðkomandi þori að fara aftur í nám? Hvort hann geti farið í nám og hvort hann vilji ná sveinsprófi? Fjallað er nánar um þær hindranir sem þátttakendur í raunfærnimati standa frammi fyrir svo sem slæma reynslu af námi, lágt sjálfmat, fjölskyldu skuldbindingar og fleira. Tekið er dæmi af einstaklingi sem fékk 27 einingar metnar, er að ljúk sveinsprófi, stúdentsprófi og er hefja meistaranám. Fín samantekt sem bæði varpar ljósi á verkefnið Bættu um betur og viðhorf höfunda til raunfærnimats.