Group items tagged

"VincentHunink.nl De bekende schrijver geeft zijn mening over Sallustius'Catilina Home > ONDERZOEK > VERTALINGEN | EDITIES | PUBL.LIJST | PROJECTEN ||| BRONNEN | INDEX Vincent Hunink HET TEGENWICHT VAN SALLUSTIUS * tekst gepubliceerd in: Lampas 31, 1998, 40-55 ; Reeds Quintilianus ontraadt Sallustius als auteur voor beginners. Wanneer hij bespreekt welke schrijvers de beste schoollectuur opleveren, geeft hij de voorkeur aan Livius en Cicero. Wel krijgt Sallustius het compliment dat hij een groter geschiedschrijver is dan Livius, maar om hem goed te begrijpen, zo zegt de Romeinse professor, moet men al een gevorderde zijn (ad quem tamen intelligendum iam profectu opus sit; Quint. 2, 5, 19). * Misschien is dit 'klassieke' oordeel nog altijd van invloed. Bij veel Nederlandse leraren klassieken lijkt een minstens vergelijkbare aarzeling te bestaan ten opzichte van Sallustius. Toen bij de vaststelling van het eindexamenonderwerp Latijn voor 1998-1999 de naam van Sallustius viel, rees er al snel verzet: hij zou te moeilijk zijn, te duister van taal, en zijn thematiek zou leerlingen onvoldoende boeien. Mede door alle bezwaren werd het voorstel aangepast en verruimd. Gekozen werd voor het thema 'Catilina', een kader waarbinnen zowel voor Sallustius als voor de veel klassiekere Cicero ruimte zou zijn. Ik wil hier niet gaan afdingen op het bereikte compromis. Een heel jaar alleen Sallustius lezen zou misschien een wat magere invulling van het eindexamen Latijn zijn. Op zichzelf lijkt me het lezen van verschillende auteurs sowieso verkieslijk boven één centrale auteur, al is het maar voor de broodnodige variatie. In dit artikel wil ik te laten zien dat Sallustius, zeker in combinatie met andere auteurs, ook in de klas de moeite waard is. Dat is natuurlijk geen onomstotelijk feit, maar een waardeoordeel. In

"Romeins schrijfgerei Lezen en schrijven was voor een Romein onmisbaar om iets te bereiken. Rond het begin van de jaartelling onderwierpen de Romeinen grote delen van ons tot dan toe schriftloze land. Vanaf die tijd zijn er talloze voorbeelden van schrift uit eigen bodem bekend, van ingekraste namen tot monumentale stenen inscripties. Voor het schrijven gebruikte men pen en inkt of de graveerstift en was. Met een inktpen werd er op Egyptische papyrus of op perkament geschreven. De graveerstift gebruikte men om in een waslaag te krassen op de licht gekleurde binnenzijde van een houten schrijfplankje. Met een spatel werd de was op het plankje gladgestreken. Bij wijze van brief werden twee plankjes met de tekstkant naar binnen aan elkaar vastgebonden. Het touwtje werd verzegeld, zodat alleen de geadresseerde de inhoud kon lezen. 1ste-3de eeuw na Chr., h. 18 cm (wasspatel) Wilde men in de Romeinse tijd meetellen, dan was beheersing van het Latijn in woord en geschrift een voorwaarde. Dat gold ook in ons land. Voor een carrière in het leger, in het openbare leven of in de internationale handel was kennis van het Latijn onontbeerlijk. Het leren van een vreemde taal moet voor de inheemse bevolking hier te lande al een aparte ervaring zijn geweest, maar het leren schrijven was totaal nieuw. Voor de komst van de Romeinen was het schrift hier onbekend. Vanaf het begin van de jaartelling, wanneer de Romeinen grote delen van ons land onder hun gezag brengen, zijn uit onze streken talloze schriftelijke getuigenissen overgeleverd. Deze variëren van ingekraste namen en inhoudsmaten op aardewerk tot monumentale inscripties in steen. In het eerste geval werd eenvoudig handschrift gebruikt, in het tweede het officiële schrift bestaande uit de kapitale blokletters die wij tegenwoordig nog steeds gebruiken. Terwijl het handschrift, ook wel cursiefschrift genaamd, vaak moeilijk te ontcijferen is, levert het le

"Romeins onderwijs Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie Ga naar: navigatie , zoeken Het Romeinse onderwijs leverde een grote en blijvende bijdrage aan het onderwijs zoals wij het nu kennen. In de tijdspanne van een paar eeuwen ging Rome van een informeel systeem van onderwijs, dat de kennis doorgaf van ouders aan de jonge kinderen, naar een gespecialiseerd en gedifferentieerd stelsel van scholen. De scholen waren geïnspireerd en gebaseerd op de Griekse educatieve praktijken.De opkomst van een agrarische stadstaat naar een wereldmacht werd weerspiegeld in het onderwijs van haar burgers en de gehanteerde leerstijlen. [ bewerken ] Het onderwijs in het vroege Romeinse Rijk Vanaf de stichting van Rome in ongeveer 753 v.Chr. tot het midden van de 3e eeuw v.Chr. is er weinig bewijs van iets meer dan rudimentair onderwijs. De primaire opvoeders van een kind waren waarschijnlijk zijn of haar eigen ouders. Ouders leerden hun kinderen de kennis en vaardigheden die nodig waren voor het leven in het begin van de republiek, namelijk landbouw, binnenlandse en militaire vaardigheden. Het belangrijkste waren echter de morele en maatschappelijke verantwoordelijkheden die werden verwacht van de burgers van de republiek. Voor Rome als geheel is het aanleren van vir bonus [1] . Het Romeinse onderwijs stond nog in de kinderschoenen en diende alleen om de basisvaardigheden die nodig zijn om te overleven te onderwijzen. Daarnaast diende het ook om de kinderen de Romainse waarden bij te brengen die bij de Romeinse bevolking het gevoel van samenhang versterkten. De eerste scholen in Rome ontstonden in het midden van de 4e eeuw v.Chr. [2] . Deze scholen werden Ludi (enkelvoud: Ludus) genoemd. Deze naam is afgeleid van het Latijnse woord voor "spelen". Net als in de moderne kleuterscholen hielden zij zich bezig met de socialisatie en het geven van rudimentaire basis-onderwijs aan jonge

Het thermopolium van Asellina is waarschijnlijk het best bewaarde in zijn genre: zelfs de kannetjes, bekers, drievoetjes, olielamp, kleingeld en kruiken werden ter plaatse gelaten; gezien de grijpgrage vingers van sommige toeristen is het niet verwonderlijk dat alles veilig achter glas staat! Tijdens de opgravingen trof men de ketel voor de warme wijn hermetisch gesloten aan.

verzamelsite ivm de strips: de reizen van Alex

Achtergrondinformatie over Karel De Grote.

Eng.vertaling De vita Caroli Eginhard

veel interessante stukjes over cultuur vaak met afbeeldingen en eenvoudig verteld

encyclopedie over de geschiedenis van het boek ook vele afbeeldingen!

Behalve het feit dat op deze pagina nog eens melding wordt gemaakt van het 'fantastische' nieuwe leerplan, vind je alle handboeken van Ars Legendi. Je kan op deze site het kaft bekijken + de boeken bestellen. Rechts kan je de handboeken van andere vakken terugvinden.

Op de site van het Lerarenforum (ook een aanrader!) kan je doorklikken naar Lerarenlinks. Ik heb dit voor ons allen gedaan en de URL vind je bovenaan. Op deze pagina vind je verschillende onderwerpen met een link naar een bepaalde site. Zo kan je zien wat je nodig hebt voor je les of waarop je jezelf nog wil oefenen en efficiënt surfen op het net.

Deze site is ideaal om je knipselmap aan te vullen! Bij 'nieuws' vind je namelijk de laatste nieuwtjes i.v.m. de oudheid.

koning van Mycene belmangrijke figuur in de trojaanse oorlog

onderwijs bij de romeinen

De website van Bart Boelen waarop je screencasts vindt voor verschillende tools en programma's. Altijd handig voor lln!

Vertalingen, grammatica, spelletjes,... Site voor leerkrachten. Kan als leermateriaal gebruikt worden in de klas. (Ga naar vakken en dan klassieke talen)