Group items matching

in title, tags, annotations or url

Weinig atleten zijn in staat in korte tijd de top te bereiken van een tactisch lastig onderdeel als de 1500 meter. Silas Kiplagat behoort tot die uitzonderingen. In zijn allereerste wedstrijd buiten Kenia won hij vorig jaar bij de Diamond League meeting in Monaco de race in 3.29,27. Hij staat nu tiende op de allertijdenlijst. Van dat tiental zijn alleen Mehdi Baala (die zijn 3.28,98 al weer acht jaar geleden liep) en Kiplagat zelf de enigen die nog actief zijn.

Elizeba Cherono was nog maar een paar dagen in Nederland. Net overgevlogen vanuit Kenia, haar geboorteland waar ze maanden heeft getraind onder begeleiding van de befaamde Italiaanse trainer Gabriele Nicola. En wint meteen de steeds sterker bezette Venloop halve marathon.

In een periode waarin veel in Europa woonachtige voetballers in Afrika acteren, zijn het de Afrikaanse lopers die juist de andere richting optrekken Voor de 44e Mastboscross van komend weekeinde is meer dan ooit belangstelling van lopers uit Kenia, Eritrea en Marokko. Naast de al aangemelde toppers kreeg organisator Armand van der Smissen afgelopen week nog zeven buitenlandse kanshebbers aangereikt. Op de lange cross bij de mannen wordt de frontlinie versterkt door de Keniaanse beroepslopers Bernard Kipchirchir en Stephen Chelimo. Uit Eritrea komt Ayahuney Tesfagaber naar de sluitingscross van het Nationaal Crosscircuit

De halve marathon van Etten-Leur kende gistermiddag twee Afrikaanse winnaars. Zonder startgelden waren Geoffry Terer en Leah Rottich gedwongen hard te lopen voor de premies van het parcoursrecord. De jeugdige Terer won weliswaar, maar 1.07,40 is voor een loper uit Kenia bijna recreatief te noemen. Rottich bleef ook vijf minuten boven haar eigen record steken, maar scherpte wel het parcoursrecord aan tot 1.17,19 uur.

Met de marathons in onder meer Frankfurt (zondag, met WR-houder Patrick Makau) en New York (volgend weekend) nog op de kalender breken de marathonlopers en -loopsters nu al alle records. Voor het eerst in de geschiedenis liepen 30 vrouwen onder de 2.24 en 118 mannen onder de 2.09. De hegemonie van Kenia en Ethiopië is vrijwel volledig.

Iten, 3 juli 2012 Op 2 juli 2012 om half 12 's ochtends vertrokken Tim en ik samen met mijn ouders richting Schiphol. Het vliegtuig zou om 4 uur vertrekken en we konden vanaf 1 uur inchecken. De autorit verliep soepel en om 5 over 1 stonden we voor Schiphol de koffers uit te laden. De stemming zat er al goed in, maar toen ik de koffers aan het uit laden was kwam ik er tot mijn grote schrik achter dat mijn handbagage om een of andere reden niet was meegenomen.

Vandaag heeft Timothy eindelijk goed kunnen slapen omdat hij bij Tim op de kamer is gaan liggen en zo minder last had van de buren. De muren zijn hier namelijk nogal dun en de kamer van Timothy ligt tegen die van de buren aan die nogal luid praten. Daardoor was Timothy de dag ervoor nachts toen Tim al sliep ook al verhuisd.

De dag begonnen met een heerlijk ontbijtje, uitgezonderd van de bietensap die Tim graag wilde proeven, bah :p. Vandaag stond er een korte training op het programma, waarin we besloten hebben deze ietsje pittiger te lopen dan normaal. Zesentwintig minuten gelopen, 5,7 km en 4'44" per km gem. Voor degene die iets minder met tijden en dergelijke hebben, dit is een tempo waarop we normaal gesproken in Nederland een rustig duurloopje doen. Het gevoel was lekker om dit tempo weer een keer aan te tikken, maar het was toch vrij inspannend. Wel was dit de eerste keer dat we een vorm van acclimatisatie van de hoogte ervoeren, dus dat is heel prettig!

Vandaag onze eerste rustdag hier in Iten. Die gaan we dan ook ten volle benutten om goed bij te komen en fris de volgende week in te gaan. Toen we vanochtend op weg naar het ontbijt gingen, stuitten we op een wel heel bijzonder ritueel. Ze waren bezig met een volwassen doop in het zwembad bij het kamp. Er werden allerlei liederen gezongen en mensen om de beurt met kleren aan het zwembad in gebracht om gedoopt te worden. Dit was wel heel leuk om een keer mee te maken.

Vanmorgen aan het ontbijt gesproken met twee Amerikaanse leraressen van ongeveer Tim zijn leeftijd. Zij hadden toevallig hetzelfde plan als ons om naar Lake Baringo(of hoe je dit ook mag schrijven :p) te gaan. Mogelijk dat we dit tripje samen met hun groep gaan maken om behoorlijk wat transport kosten te besparen. En bovendien is het altijd leuk om mensen wat beter te leren kennen.

Iten, 11 juli 2012 Vanmorgen stond Tim zijn baantraining op het programma. We zijn na het ontbijt rustig richting baan gedribbeld. Toen we daar aankwamen, troffen we een enorm contrast met gisteren. Hooguit vijf Kenianen waren op de baan aan het trainen. Voor Tim erg handig, omdat hij een programma had met veel korte intervallen achter elkaar. Het programma was 3x[6x150m (26 seconden) Pauze 30 seconden] SeriePauze 6 minuten. Al bij de eerste 150 m. leek het tempo dat opgegeven was wat aan de lage kant en dus heeft Tim zijn 150 metertjes in 24 seconden gedaan. Richting de laatste serie begon het toch wel behoorlijk pittig te worden, omdat de vermoeidheid zich wel opstapelt en je toch minder goed hersteld op hoogte. De laatste herhaling overtuigend in 22 seconden afgesloten. Een goede baantraining dus.

Iten, 10 juli 2012 Preview: Hoe was de baantraining op 10 juli? Timothy:"Apart, het was enorm druk op de baan. Ik denk wel 100 mensen tegelijk dus dat was heel anders. Maar voor de rest was het heel lekker, ik zat in een groepje met een eigen tempomaker dus dat was wel heel fijn. Alleen nog wat last van de heuvels van de afgelopen dagen en de hoogte is nog wat moeilijk."

Iten, 13 juli 2012 Vrijdagochtend stond weer in het teken van een serieuze training. Voor Timothy 3x5 kilometer, voor Tim 2x5 kilometer. De 5 kilometers gingen voor Tim in 20:26 min en 19:19 min. Voor Timothy in 17:33 min, 17:28 min en 17:10 min. Beide heren hun tempo's ongeveer 2 en een halve minuut boven hun persoonlijk record op de 5 kilometer. Voor deze training zijn we met de damesgroep van Gianni de Madonna en Miriam (een Nederlandse marathonloopster - Miriam van Reijen, red!) afgereist naar Moi Ben Road. Een weg die iets minder steile heuvel bevat dan de paden in Iten.

Etten-Leur, 10 september 2012 - In de zomermaanden van 2012, die pas in september de bij vakantiegevoel behorende weeromstandigheden vertoonden, waren de lopers van Achilles actief bij verschillende wedstrijden. Een chronologisch overzicht.

Hilda Kibet heeft de knoop doorgehakt. Vóór de Spelen van Londen waagt ze zich niet meer aan een marathon. De nadruk ligt in het komende half jaar op de snelheid. Om te beginnen komende zondag in de Montferland Run. 'Ik heb overwogen om in januari nog een marathon te lopen, maar kreeg geen aanbieding van de organisatoren in Osaka en voelde er zelf niet voor om in Dubai te starten', zo vertelde ze vrijdag in het gemeentehuis van 's Heerenberg. Diezelfde ochtend heel vroeg is ze gearriveerd uit Kenia, om na een korte tussenstop in haar Nederlandse woonplaats Castricum naar de plaats te reizen waar ze zondag de goed bezette wedstrijd over 15km zal lopen.

In de vroege ochtend zijn we met een groep van vijf personen. Samen met Sarah, Anna en Jos vertrokken wij richting Lake Baringo. De trip ernaartoe duurde ongeveer twee en een half uur. De reis is probleemloos verlopen en eenmaal aangekomen bij Lake Baringo hebben we gelijk een boottocht van twee uur geboekt. In deze tocht van twee uur zijn we in aanraking gekomen met krokodillen, nijlpaarden, meer dan vijftig verschillende soorten vogels (blauwe reigers, slangehalsvogels, bijeneters - red.), schorpioenen en slangen.

In de ochtend stonden de heuvelsprints op het programma. Een serie van 60 meter met 2 minuten pauze en een serie van 80 meter met twee en een halve minuut pauze, met tussendoor 10 minuten seriepauze.