poczyniliśmy wiele ustępstw na rzecz Niemiec. W latach 1990–1991 nie zamknęliśmy ostatecznie kwestii ewentualnych roszczeń niemieckich związanych ze skutkami II wojny światowej oraz przystaliśmy na brak wzajemności w traktowaniu mniejszości polskiej w Niemczech. Przez lata tolerowaliśmy niedotrzymywanie przez Berlin traktatowych zobowiązań dotyczących nauki języka polskiego za Odrą. Generalnie, z agendy stosunków dwustronnych wykreślaliśmy tzw. sprawy trudne (ostateczna regulacja granicy morskiej pomiędzy naszymi krajami, tzw. zwrot dóbr kultury itd.).