Diigo-ols

w 1990 r. w administracji centralnej było 46 tys. urzędników. W 1992 roku – już 68 tys, w roku 1993 – 88 600, a roku 1995 – 110 200, w 1997 - 119 100, a w 1998 – 126 tys. – i tak dalej. W roku 2009 zatrudnionych w administracji było już 429 tys. osób, zarabiających średnio 3884 zł miesięcznie. W Kancelarii Prezydenta w roku 1938 było 40 etatów. W roku 1990 – już 193 etaty, a w roku 1997 – już 466. W Ministerstwie Zdrowia w roku 1990 było 268 etatów, a w pięć lat później – już 947

podaje prof. Witold Kieżun, w 1990 r. w administracji centralnej było 46 tys. urzędników. W 1992 roku – już 68 tys, w roku 1993 – 88 600, a roku 1995 – 110 200, w 1997 - 119 100, a w 1998 – 126 tys. – i tak dalej. W roku 2009 zatrudnionych w administracji było już 429 tys. osób, zarabiających średnio 3884 zł miesięcznie. W Kancelarii Prezydenta w roku 1938 było 40 etatów. W roku 1990 – już 193 etaty, a w roku 1997 – już 466. W Ministerstwie Zdrowia w roku 1990 było 268 etatów, a w pięć lat później – już 947.

podaje prof. Witold Kieżun, w 1990 r. w administracji centralnej było 46 tys. urzędników. W 1992 roku – już 68 tys, w roku 1993 – 88 600, a roku 1995 – 110 200, w 1997 - 119 100, a w 1998 – 126 tys. – i tak dalej. W roku 2009 zatrudnionych w administracji było już 429 tys. osób, zarabiających średnio 3884 zł miesięcznie. W Kancelarii Prezydenta w roku 1938 było 40 etatów. W roku 1990 – już 193 etaty, a w roku 1997 – już 466. W Ministerstwie Zdrowia w roku 1990 było 268 etatów, a w pięć lat później – już 947.

Goje rodzą się tylko po to, by nam służyć. Bez tego nie mieliby po co istnieć na tym świecie – powiedział Josef podczas wystąpienia w synagodze. – Po co goje są tak naprawdę potrzebni? Będą pracować, będą orać, będą zbierać plony. My zaś będziemy tylko siedzieć i jeść jak panowie – podkreślił. Potem porównał nie-Żydów do zwierząt pociągowych.

Platforma Obywatelska, pan premier, pan minister generalnie są ludźmi o pewnej mentalności nie tyle antypaństwowej, co apaństwowej, nierozumiejącymi potrzeb funkcjonowania państwa. Czasami przeradza się to mimowolnie w antypaństwowość.

Chciałbym też zaapelować do żołnierzy i funkcjonariuszy, ze szczególnym uwzględnieniem strażaków

mężykowie stanu, którym żadnej prawdziwej polityki prowadzić już nie wolno, bo w ramach Europy została ona zastrzeżona do kompetencji państw poważnych, a krajem – jak już wspomniałem – kierują tajniacy – więc ci mężykowie stanu, z braku innego zajęcia, prowadzą między sobą tak zwane „potępieńcze swary”.

ugowanie chrześcijaństwa z terenu publicznego, staje się coraz bardziej widoczną, obowiązującą linią polityczną Unii Europejskiej.